:
محققین روش های خودكارسازی آنالوگ را به دو مقوله بسط دادهاند. مقوله اول، روش های مبتنی بر بهینه- سازی میباشد -12 ]6]. این روشها، مجموعهای از محدودیتهای عملكرد را كه به كمك مصالحههای پیچیده مشخص شدهاند، بهینه میكنند و شبیهساز مدار، در حلقه داخلی موتور بهینهسازی تعبیه شده است. این سازوكار برای اهداف تنظیم شونده در مدارها، تقریبا˝ طراحی خوبی محسوب میشود. این تكنیكها نیازمند تكرارهای زیادی جهت تنظیم اندازه ترانزیستورها میباشند و موتور بهینه سازی باید عملكرد متناظر با هر تكرار را ارزیابی نماید. این روند بسیار زمانبر و دارای حجم محاسباتی بالا میباشد.

مقوله دوم، روش های مبتنی بر معادلات هستند ]2-5[ ، كه بر فرایند معكوس تكنیک تحلیل مدار مبتنی میباشند. از آنجائیكه اندازهگذاری مدار بصورت محاسبات

خرید متن کامل این پایان نامه :

 ریاضی انجام میشود، فرایند خودكارسازی بسیار سریعتر است درحالیكه دقت به علت تقریبها و معادلات ساده شده به خوبی مقوله اول نیست.

 ابزار خودكار طراحی آنالوگ پیشنهاد شده در این پایان نامه مبتنی بر معادلات و دانش تجربی طراحی میباشد و از منطق فازی و استدلال كیفی جهت خودكار نمودن بخشهای مختلف روند طراحی كمك گرفته شده است. چهارچوب كلی ابزار طراحی در شكل زیر نشان داده شده است.
همانگونه كه مشاهده میشود، این چهارچوب شامل پنج بلوك است كه بلوك اول، ورودی میباشد. ورودی ابزار، مربوط به مشخصه های مطلوب عملكردها است كه توسط بلوك دوم، انتخاب توپولوژی، دریافت میگردد. در ابزار طراحی خودكار پیشنهادی در این پایان نامه، جهت انتخاب توپولوژی از منطق فازی كمك گرفته شده است كه مراحل این فرایند در شكل نمایش داده میشود. نتیجه این بلوك، ساختار اولیه طراحی میباشد كه توسط بلوك بعدی دریافت میگردد.
 
خش تولید مدار، قسمت مهم طراحی محسوب میشود كه مدار را با توجه به ساختار انتخاب شده، طراحی میكند. رویه كلی طراحی مبتنی بر معادلات میباشد كه مدار اندازهگذاری شده، در نهایت شبیهسازی میشود. بنابراین روند طراحی در مقایسه با ابزارهایی كه یک شبیهساز در هر چرخه طراحی تعبیه شده است، بسیار سریع میباشد. كتابخانه های بلوكهای ساخت و معادلات طراحی، بخش تولید مدار را حمایت میكنند. نگرش سلسله مراتبی جهت مدیریت موثر روند طراحی و اندازه مستدل كتابخانه بكار گرفته شده است .
بخش آخر تعبیه شده در بلوك تولید مدار سیستم طراحی خودكار، شبیهسازی میباشد. شبیهسازی مداری جهت ارزیابی اینكه به تمام مشخصه های مورد نظر دست یافتهایم، انجام میگیرد. اگر نتایج حاصل از طراحی مدار در مقایسه با نتایج بدست آمده از شبیهسازی قابل قبول برای طراح باشند، این نتایج وارد بلوك خروجی میگردند در غیر اینصورت مدار وارد فاز تصحیح میگردد.